Kunnon Paika

Vandaag was ik weer om 8.30 uur wakker. Ik ging maar meteen opstaan, omdat Claire en ik om 11.00 uur zouden sporten. Eerst ging ik even ontbijten en mijn kamer vegen. Daarna ging ik mijn sportkleren aandoen en mijn tas pakken.

Op het sportprogramma stond vandaag: bodybalance en zwemmen. Bodybalance zou bij een sportcentrum genaamd Kunnon Paika zijn, dus wij fietsten daarheen. We stonden voor de deur, maar die was nog dicht. Op de deur hing een briefje met wat we moeten doen als de voordeur dicht is en dat was via de achterdeur naar binnen gaan. Dus wij liepen om het gebouw heen naar de achterdeur, helaas kregen wij deze deur niet open. We wilden dus op zoek gaan naar een andere deur, maar toen kwam een vrouw aangelopen die wel de deur open kreeg. Wij volgden haar naar binnen. Toen we binnen waren, zagen we niet echt een groepje mensen klaarstaan voor de bodybalance-training, dus we vroegen aan de vrouw die ons binnen had gelaten of zij wist waar het was. Zij zei dat die trainingen volgende week pas beginnen… Dus helaas waren we voor Jan Doedel naar het sportcentrum gegaan. Of nou eigenlijk niet, want wij dachten dat als we nu toch binnen waren we ook wel even de fitnessapparaten konden testen. Dus ik begon met 15 minuten “Random Hills” op de crosstrainer. Daarna gingen we samen wat spieren trainen en flink ook, want bij de laatste oefening kapte ik er maar mee… Als ik morgen geen spierpijn heb, dan weet ik het ook niet meer! 

Na het sporten bij Kunnon Paika wilden we gaan zwemmen, maar helaas kon dat pas vanaf volgende week maandag. Dus in plaats daarvan gingen we maar weer naar huis. Toen we thuis waren, ging ik meteen lunchen. Na de lunch deed ik nog wat strekoefeningen en daarna was het tijd om boodschappen te doen.

Ik ging lopend naar de Prisma, want het was buiten zulk mooi weer dat ik daarvan wilde genieten. Ik liep een klein beetje om, zodat ik langs het meer kon lopen; dat is een stuk mooier dan gewoon langs flatgebouwen. Deze middag was het 23°C, wie had dat gedacht?! 

Bij de Prisma ging ik een stukje verse zalm halen. Naast de Prisma zit de Alko. Daar heb ik een flesje prosecco gehaald. En zo kan ik deze avond optimaal genieten. Na de boodschappen ging ik weer via het meer terug naar huis. In Finland mag je elkaar niet met een lach aankijken als je langs loopt/fietst/rijdt. Dit geeft ze een beangstigend gevoel. 

Toen ik thuis kwam, ging ik even douchen en daarna plofte ik op mijn bed en pakte ik mijn serie erbij. Even helemaal niks, mijn spieren zijn doodop!

Als afsluiter gaan Claire en ik vanavond een maskertje op doen en een filmpje kijken. Lekker relaxt en onze spieren beetje rust geven…