De wandeling verliep iets anders dan gepland

Vandaag werden Sven en ik om 7.30 uur gewekt door iemand die het nodig vond om iets te boren. Tot mijn verbazing waren we niet wakker geworden door het licht. Het is ongeveer van 00.00 uur tot 4.00 uur donker. Gelukkig konden we toen het geboor gestopt was, nog verder slapen. Om 10.00 zetten we water op voor in de thermoskan, we pakte de cup-a-soup en gingen op pad. Eerst nog even langs de Prisma voor vers brood bij de soep vanmiddag. Het is een regenachtige dag, dus Sven kwam met het idee om extra kleren mee te nemen. Maar wat stond eigenlijk op de planning vandaag?

Ongeveer om 11.00 uur werd het tijd om actief bezig te gaan op deze regenachtige dag. We gingen eerst naar de German Soldiers’ cemetery. Het is een rustplaats voor meer dan 2500 Duitse soldaten die zijn gesneuveld tijdens de Tweede Wereldoorlog in Lapland. Ik vond dit best bijzonder, omdat ik me afvroeg wat de Duitsers voor goeds voor de Finnen hadden gedaan in die tijd. Maar wat bleek, is dat deze begraafplaats er is uit vrede. Het toont aan dat we nu in vrede leven en iedereen recht heeft op een herdenkingsplaats. Een mooie gedachte.

Na de cemetery gingen we onverwachts langs Santa’s Village. Een lange tijd geleden, 12 jaar om precies te zijn, ben ik hier geweest met mijn ouders, broer en zus. Het ziet er nog hetzelfde uit haha! In Santa’s Village kwamen we ook bij de Arctic Circle (66° noord). Uiteraard hebben we daar even een fotootje gemaakt.

Vervolgens gingen we verder met de originele route: naar de Arctic Circle Hiking Area. Overal om ons heen zien we het prachtige landschap van Finland. Het was maar 20 minuten rijden. Toen we aankwamen bij het beginpunt van verschillende wandelingen, kozen we er één van tien kilometer. De wandeling begon al gelijk met een mooi pad door het bos, over het water en natuurlijk niet te missen in Scandinavië: over de moerassen. Een super leuke wandeling! Na 1,5 kilometer lopen, vonden we het wel tijd om te lunchen. Het was de perfecte timing, want het begon te regenen. We hadden een lekker cup-a-soupje mee, dus het werd een gezellige picknick. Maar Sven was niet mijn enige gezelschap, naast Sven 26 muggen…  

Toen het weer droog was, gingen we verder met de wandeling. Maar het duurde niet lang voordat het weer begon te regenen… Helaas, nog geen twee km onderweg. Toch gingen we door met de wandeling, want Sven en ik wilden niet thuis maar op de bank zitten en wachten tot het droog was. We wilden graag genieten van het mooie land (en we hadden toch droge kleren bij ons). Dus we volgden de rode paaltjes en dachten dat we de juiste route liepen. Ja, je leest het goed “dachten”... Op de helft van de wandeling (zes km achter de rug) bleek het dat de tien km wandeling maar één kant op ging en het eindpunt op een hele andere plek was dan waar wij de auto hadden geparkeerd. 20 km wandelen vonden we wat te lang, dus we zijn dezelfde route weer terug gelopen. Zeik nat kwamen we bij de auto terug. Dankzij het geweldige idee van Sven, konden we lekker met droge kleren de auto instappen.

Na de wandeling gingen we thuis een hapje eten en al gauw weer door naar de volgende activiteit op de planning: de recycling room. We hebben hier super veel spullen kunnen pakken: pannen, borden, bestek, glazen, gordijnen, stoffer & blik en nog een aantal praktische spullen. 

Toen we de spullen op mijn kamer wilden brengen, stond de deur van het appartement open en dat kon maar één ding beteken: mijn huisgenoot is gearriveerd. Toen we elkaar voorstelde, zei ze: “Lot? Are you dutch?” “Yes,” zei ik verbaasd, want ik dacht hoe weet zij dat nou. “Ah oke ik ook,” zei ze. Dat verklaarde waarom ze gelijk wist dat ik Nederlands was, hoe toevallig! Mijn eerste indruk is dat ze aardig en gezellig is. Volgens mij houdt ze ook wel van aanpakken, dus ik denk dat het helemaal goed komt.

En we sluiten de avond af op de bank met de laptop op schoot. Lekker uitrusten van deze super dag!