Sneeuwscooteren

Vandaag begonnen we de dag rustig. We gingen rond 10.30 uur ontbijten. Aan het eind van de ochtend gingen we een kleine wandeling maken langs de rivier.

Na de korte wandeling was het tijd om te lunchen en om ons klaar te maken voor de sneeuwscooter tour. We moesten om 14.05 uur bij Safartica aanwezig zijn. We konden weer met Joni en haar vriend met de auto mee. 

Toen we bij Safartica waren, kregen we een dik pak, wollen sokken, speciale snowboots, lederen wanten met wol van binnen, een buff en uiteraard een helm. Aangezien het maar -1°C was, wisten we zeker dat we het niet koud zouden krijgen. Na het omkleden, was het tijd om naar de sneeuwscooter plek te rijden. Dit was ongeveer 25 minuten rijden. 

Eenmaal aangekomen bij de locatie, kregen we uitleg over de sneeuwscooter. Dit was niet super moeilijk. Gas zit bij je rechterhandvat en rem bij je linkerhandvat. We begonnen met een groene sleutel en als je je dan zelfverzekerd genoeg vond, kreeg je een sleutel waarmee de scooter op "sportstand" kon en dan kon je wat harder. 

Ik heb vooral gereden dus daar was ik super blij mee, want dat vond ik het leukste. Halverwege was er een groot veld waar we even "hard" konden rijden, toen heb ik 50 gereden. Ik durfde niet harder dan dat, want het was donker en ik kon moeilijk zien waar een boompje was. Ellen zat het eerste deel achterop, dus bij de pauzeplek was het tijd om te wisselen. Eerst reed ze even op het veld en toen we weer de route gingen vervolgen, vond ze het niet zo fijn sturen. We zijn per ongeluk een keer in de berm beland. Eerst schrok ik wel even, want ik dacht dat we tegen een boom aan zouden knallen, maar gelukkig konden we die ontwijken. Er was dus niks aan het handje. Ellen gaf aan dat ze liever achterop zat, dus toen heb ik weer verder gereden. Super sneu voor Ellen dat ze dus niet zo lang heeft gereden, maar ik vond het super leuk om te doen, dus zo was iedereen blij.

Voor ons zat de hele route helaas een sloom persoon, dus dat was soms wel vervelend, want dan hadden we wat tempo, moesten we weer remmen vanwege hem. Ook was het soms best lastig sturen, omdat er sporen zijn van voorgaande sneeuwscooters en soms bleef je daar in hangen. Maar als je eenmaal uit de sporen was, was het super leuk! Ik heb er van genoten en zou het zo weer doen.

's Avonds gingen we met z'n allen eten (Fija, haar vriend, Joni, haar vriend, Claire, haar vriend, Ellen en ik). We hadden zalm-spinazie lasagne gemaakt en dat was weer erg lekker. 

Rond 23.00 uur was het tijd om naar bed te gaan, want we waren super moe van deze dag.