Ounasvaaran Lakituvat

Vanochtend was ik om 8.30 uur al klaarwakker. Ik ging dus ook meteen m’n bed uit en rustig ontbijten en een beetje op mijn telefoon gekeken. Na het ontbijt ging ik naar de Prisma om pesto te halen voor het avondeten. Het was buiten strak helder en dus vrij koud (9°C toen ik op de fiets stapte). Bij de Prisma was het nog lekker rustig, dus ik kon zo hoep doorlopen. 

Toen ik weer terug was van de Prisma ging ik weer even het stuk dat ik moet nakijken, bekijken. Dit deed ik maar een half uurtje, want daarna ging ik gezellig met Sven bellen. We hebben weer gezellig gekletst.

Nadat we gebeld hadden, was het voor mij tijd om te lunchen. Ik moest goed eten, want er stond een wandeling op de planning! Na de lunch ging ik mijn tas inpakken: thermoskan met thee, fleece-deken, camera, flesje water, milky way, portemonnee en labello. Ik deed mijn jas aan, sjaal om, pet op, rugzak op, koptelefoon op en ik was klaar om te gaan (13.00 uur). Op naar Ounasvaaran Lakituvat. Nu komt het eerste deel jullie misschien bekend voor uit een van mijn eerdere blogs (Ounasvaara). Dat klopt, ik ging weer naar dezelfde berg, maar deze keer ging ik nog een stukje hoger. Het tweede deel is de naam van de chalet-organisatie, ik ging namelijk op zoek naar de cottage waar ik samen met mijn ouders verblijf als zij hier komen. Nog 42 dagen! Het was een mooie en leuke wandeling, maar één ding weet ik zeker: ik ga nooit fietsend die berg op! Lopend was het wel een eind, maar zeker weten goed te doen. 

Toen ik aankwam bij het huisje, maakte ik even een fotootje om aan mijn ouders te laten zien en daarna ging ik weer een stuk naar beneden. Bij de afslag naar Näköalatorni ging ik het bos in. Ik wilde nu een andere route lopen naar het uitkijkpunt. Het was vandaag ook een stuk mooier dan de vorige keer vanwege de lucht. Bij het barbecue plekje zaten weer mensen worstjes te braden. Er wordt altijd gezegd dat Duitsland het land is van de brätwurst is, maar hier in Finland kunnen ze er ook wat van. Ik liep even de uitkijktoren op, maakte een foto en ging maar weer naar beneden. Ik ging weer richting huis, maar wel via een andere route dan de heenweg. Voordat ik echt naar huis ging, stopte ik nog even bij Ounaskoski Beach om daar mijn kleedje neer te leggen en lekker van het zonnetje te genieten. Om 17.00 uur was ik weer thuis. 

Toen ik thuis was, ging ik even wat stretchoefeningen doen en daarna lekker douchen. Nadat ik mijn chill-outfit aanhad, ging ik eten koken, drie keer raden wat dat was? Pasta pesto natuurlijk! En mijn toetje was ijs. Nu kan het nog, straks is het te koud om ijs te eten… 

Straks doe ik weer een avondje een maskertje op en ga ik weer eens lezen.